Najnowsze wieści

( powrót )

Dawno nie było nowych wieści, a i Stowarzyszenie Wytrwałych Autorów
nie ogłosiło swego statutu, jak zapowiadałam, bo lepiej działać niż pisać :-).
Co do niepodzianki, rzecz też została zawieszona, za to postaram
się przedstawić gościnnie na stronie dwóch autorów opowieści grrrozy. W planach Piknik w Piekle. Trochę Was postraszymy. Jeśli chodzi o mnie, kończę pracę nad Mistrzami Krwi.
Zaczęłam również Opowieści Podróżnika. Szczegóły i nowe teksty wkrótce :-)

TWÓJ PIERWSZY KONWENT

PORADNIK DLA TWÓRCY PROGRAMU

jak poprowadzić wielce poważne sympozjum naukowe

oraz

PODRĘCZNIK DLA MASOCHISTY

jak wydać książkę w Polsce

Nigdy nie byłeś na żadnym konwencie, słowo "fandom" kojarzy ci się z fantomem, a "larp": cholera, co to jest ten LARP? Ludziki przebierają się i latają z mieczami? - Jak zadałeś sobie to niemądre pytanie, ten tekst jest dla ciebie. Jak puknąłeś się w czoło: co ta baba wypisuje? - lepiej odpuść sobie dalszą lekturę, tylko jeszcze bardziej się zirytujesz, chyba że chcesz się dowiedzieć, jak się wydaje książki w naszym pięknym kraju.

Tak więc, drogi żółtodziobie, witam w klubie nieobytych.

Nie znajdziesz tutaj porad typu, jak przeżyć w świecie "rolpejowców", ale dowiesz się, jakie pułapki cię czekają, gdy zapragniesz aktywnie uczestniczyć w konwencie jako tzw. "twórca programu".

Kto to jest ten twórca? To osoba, która ma coś ciekawego do powiedzenia, albo wydaje jej się, że ma, i chce się podzielić tym z innymi. Popularne w światku fantastyki osoby pilnie poszukiwane.

PIERWSZY ETAP

Udało ci się swą niecałkiem skromną osobą zainteresować organizatorów, rzuciłeś im temat, który ich zdaniem zgromadzi odpowiednią grupę słuchaczy, a więc do dzieła. Czas przygotować się do prelekcji. Zbierasz materiał, obrabiasz go w kompie (co bardziej przejęci pewnie ćwiczą przed lustrem zanim go wygłoszą :-), mimika, gesty, dobitny głos itp). Masz stresa, ostatnio przemawiałeś do większego grona niż kilka osób, odczytując referat w szkółce, zimny pot spływa ci wzdłuż kręgosłupa, ale ty jesteś masochistą, uwielbiasz to. Do trzeciej nad ranem tworzysz plan: zapisujesz każdy ruch, gest, kolejność zdań. Nie wyrabiasz się, masz coraz mniej czasu, jak się nie wyśpisz, będziesz wyglądać jak zombi, a tu jeszcze trzeba podejrzeć konkurencję, jak sobie radzi.

Robisz wizję lokalną. Zasiadasz w salce, w której przyjdzie ci przemawiać i patrzysz, jak inny twórca sobie radzi. Hmmm... wiesz już, czego nie powinieneś robić. Nie wolno ci dopuścić do sytuacji, gdy słuchacze zamieniają się w prowadzących, bo nigdy nie powiesz tego, co chciałeś, nie wolno ci również prowadzić prelekcji w stylu "wykład na uczelni", bo zanudzisz na śmierć tą część sali, która w dyskusji kilku dominantów nie uczestniczy.

Uff, bohatersko dotrwałeś do końca, mimo że oparcie krzesełka dla przedszkolaków wbijało ci się przez godzinę w plecy, a karty informatora o programie zapełniły liczne rysuneczki, niekoniecznie o bogobojnej treści. A ty jeszcze nie wiesz o pułapkach typu: zbyt wczesna godzina na prelekcję (nie wiesz, ale się domyślasz), ciekawszy temat i znana w światku osobistość, która ma wykładzik w sali obok. Tak, tak, ważna jest godzina, dzień i otoczenie. Co prawda prelekcja o walce w Średniowieczu została odwołana (sam byś na nią chciał pójść), Anna Brzezińska o damach na dworach w twej godzinie zero nie wykłada, ale i tak jest groźnie...

GODZINA ZERO

Cholera, co tak mało ludzi? Klęska, nie... paru jeszcze wchodzi do salki, ale i tak jest ich mało, za to pojawia się ktoś, kto podtrzyma cię na duchu. Ale plany szlak trafił, miało być z humorem, przymrużeniem oka i sarkazmem, a szykuje się śmiertelnie poważna śpiewka. Bo jak mówić do redaktora, który tekstu ci nie puścił, albo sympatyków wydawcy, który wyskrobał ci list odmowny odrzucając dwie powieści? I być może wśród siedzących na małych krzesełkach ludzi są ci, którzy twą radosną tfurczość obsmarowują w necie, albo napisali paskudną recenzję? Ale zaczynajmy, w końcu temat prelekcji to... " Podręcznik masochisty..." :-)

Oczywiście nie poszło tak, jak miało pójść, cóż brak doświadczenia. I dobra rada dla przyszłych twórców programu: zapisujcie w punktach tematy, które chcecie poruszyć, nie róbcie dokładnej rozpiski, bo i tak jej nie wykorzystacie, chyba, że będziecie czytać z kartki, a to przepaskudnie wygląda, jest źle odbierane, i takiej prelekcji nie da się słuchać. Ale na otarcie łez publikuję moją rozpiskę w sieci :-) Dla tych, którzy nie przyszli na me wielce poważne sympozjum naukowe, bo nie mieli ochoty, sposobności, coś ważniejszego robili właśnie w tej chwili, lub po prostu, nie interesowało ich to, co miałam do przekazania :-) A ja przynajmniej teraz mam okazję powiedzieć to, co chciałam, a nie to co powiedziałam :-)

PODRĘCZNIK DLA MASOCHISTY

jak wydać książkę w Polsce

WSTĘP

Zakpić z opisu prelekcji - informator "Krakonu 2004" w łapę i dawaj! - przeczytaj - strona 28:

"Z pejczem i kagańcem przez rynek wydawniczy - czyli poradnik "zrób to sam" dla debiutujących autorów. Autorka "Serglvar. Cień Tora-Kadar" zaprezentuje historię bojów ze złym, skostniałym, negatywnie nastawionym, estetycznie szpetnym i ekonomicznie szkodliwym środowiskiem wydawniczym w Polsce"

Mój komentarz:

Jam niedobra, niemiła, niekochana i mało uczynna, to mi się oberwało - trafił mi się lekko dezinformujący i kretyński opisik programu. By mu choć w części sprostać i nie zawieść szacownych słuchaczy, na otarcie łez na własnym grzbiecie przytargałam trochę skóry: w miejsce pejcza i kagańca.

- pokazać kurteczkę i ściorane buciki

Dalsza część opisu:

Poradnik masochisty? Kaganiec? Mój pies wyrósł z niego, to wielce groźne obronne stworzenie może zalizać na śmierć. Pejcz? Palcat zawsze gubiłam, dlatego brak odpowiednika pejcza na wyposażeniu. Jest przynajmniej trochę skórki: kurteczka to cieniuka, debiutańcik ząbkami szczęka z zimna, całe szczęście że nie ma minus dziesięć - po naszemu swojsku krakowsku - na polu. Buciki twardziutkie, źle się tupie na przystankach, by rozgrzać nóżki, ale debiutacik starym autkiem gratkiem pomyka, stópki mu nie skostniały.

Ale by nikt nie czuł się niedopieszczony, szanowni potencjalni fani, to wy większym bohaterstwem się wykazujecie - malutkie krzesełka, na których siedzicie - to dopiero masochizm. Oparcia w plecy wam się wbijają, a godzinkę wypada przesiedzieć, bym nie poczuła się urażona angielskim wyjściem z sali.

Dobra rada na początek tego wielce poważnego sympozjum naukowego:

Ja swą kurteczkę mogę położyć wszędzie: na śniegu, mokrej trawie, błocie, betonie i podłodze. Diabełek, który spogląda z rękawa, mnie rozgrzeje, tak tak Drogi Naczelny - wskazać na P. Szmidta, gdy będzie na spotkaniu - diabełek wyskoczył z kart S|F i przykleił mi się do rękawa. Wygodniej się siedzi... wygodnie, nie mam nic przeciwko, gdy wyłożycie się na podłodze.

Ale wróćmy do tematu poważnego sympozjum:

Czy każdy z Was dostał tę oto czerwoną książeczkę? - pokazać "Wybór opowiadań" - jeśli nie, proszę się upomnieć, jest jej sześćset sztuk, do każdego powinna trafić, chyba że uczestników będzie taki wysyp, jak na ostatnim Polkonie, wtedy zabraknie.

Zacznę od tej książeczki, by w skrócie przedstawić "zrób to sam" dla debiutujących autorów. Co prawda doszedł mnie cienki głosik z dołu, gdy jako sadysta-masochista patrzyłam na wchodzących na teren szkoły, którzy dostawali te książeczki, głos kpiący z mej osoby, jako wielce znanego pisarza, ale żywię nadzieję, że osobnik, który go wydawał, był z gatunku tych niedopieszczonych. Przez wydawców, oczywiście. Nie, nie przeze mnie...

Kpiąca osoba zupełnie nie zdaje sobie sprawy, jak wiele wysiłku i pracy wymaga wydanie nawet takiej małej pięćdziesięciostronicowej książeczki, zanim do niego trafiła. I pewnie większość nakładu wyląduje w koszu. Dobrze będzie, gdy co dziesiąty uczestnik konwentu przeczyta choćby jeden tekst. To efekt dwutygodniowej pracy kilku ludzi, zapomnijcie o " zrób to sam ". Od napisania teksu do wydania prowadzi długa droga, na której pełno jest kocich łbów i o nich chcę dzisiaj mówić.

ZACZYNAMY OPOWIEŚĆ

Dobrzy, mili, kochani i uczynni twórcy programu nie wyrazili chęci na spotkanie autorskie w mym wykonaniu, dlatego cierpię prawdziwe katusze, że nie mogę szerzyć wiedzy o Serglvar, w końcu jam masochosta, w dodatku z dopiskiem SADO...

popatrzeć do informatora, str 28, i JESZCZE raz przeczytać:

" Serglvar "? " Cień Tora-Kadar "?

i jeszcze raz, wyraźnie:

"SZerG Lvar " "Cień Tora... KaR...Dar" - wyraźnie - tak brzmi poprawny tytuł.

Ach, te literówki, nie tylko mnie się zdarzają.

Nazwę da się wymówić, to kwestia właściwego postawienia akcentu.

Nawet ja, osoba, która od urodzenia miała problemy z wymawianiem literki "r" jakoś sobie radzę.

Tak, moi drodzy, i literówki, paskudni redaktorzy, ślepa korekta, drukarze-patracze, recezenci-bumelanci, wydawcy-aroganci, graficy - ach, jak ma praca jest wspaniała, a okładkę i tak przeformatuję, i zwykli pospolici zawistniacy - to wszystko wam grozi. Zatrzymam się przy broszurce, bo za chwilę podałabym wszystko na tacy.

Przeczytać, strona 29 informatora:

"boje ze złym, skostniałym, negatywnie nastawionym, estetycznie szpetnym i ekonomicznie szkodliwym środowiskiem wydawniczym..." hmmm... - zrobić przerwę i zaakcentować: - to betka - odłożyć broszurę z trzaskiem na stół i podjąć:

...prawdziwy bój się zaczyna, gdy wpadniesz na tak szaloną i samobójczą myśl, jak wydanie książki. Nie wiesz, co cię czeka. Postaram się przedstawić, jak to wygląda od podszewki.

Pierwsza rzecz to kasa. Jest ci ona niezbędnie potrzebna.

ODMOWA

Ale zatrzymajmy się najpierw na wydawcach, było nie było opis w informatorze zobowiązuje.

Grzegorz Gorat w "Patronie", tej oto książeczce - pokazać książkę - malowniczo opisał, jak to wydawcy wysyłają autorowi listy odmowne. Zapomnijcie o tym drodzy obecni lub potencjalni autorzy. To Polska, tu tak wysoka kultura nie obowiązuje. I owszem, odpiszą ci "pocałuj nas w rzyć", jak wyślesz im dwie książki i postraszysz trzecią w drodze. I to nie wszyscy, a jak już odpiszą, siądziesz na czterech literkach zaszokowany wiele bezsensownymi argumentami, jakie ci podadzą, dlaczego twoje wypociny odrzucili. Było nie było, w informatorze pisze "skostniałym" środowisku wydawniczym, ja dodałabym jeszcze słowo: schemat. Wychylasz się poza niego w jakimś aspekcie, też cię przytną równo z ziemią.

ROZBUDZONE NADZIEJE

Ale uwierzcie mi, że najlepsze, co może autora spotkać to: CISZA, albo ODMOWA.

NAJGORSZA RZECZ to rozbudzone nadzieje. To liścik w stylu:

- wziąć do ręki e-mail z Fabryki Słów i przeczytać:

"Jest to bardzo interesująca proza, z której przy włożeniu odpowiedniej ilości pracy można zrobić dobrze sprzedającą się książkę, czyli ;-)
Zapraszamy do współpracy...
Teksty interesujące, wątki ciekawe... "

Następne niebezpieczeństwo: prośby abyście dla tego czy tamtego redaktora napisali opowiadanie. Klęska z góry do przewidzenia. Powie ci później, że inaczej sobie rzecz wyobrażał, a ty zgrzytasz zębami, bo zamiast tracić czas i pisać to coś dla niego, odrywasz się od powieści, którąś z zapamiętaniem wklepujesz do komputera.

Jeszcze jedna wersja wydarzeń: "proponujący współpracę" powie ci, że widziałby cię w horrorze, a ty piszesz, co chcesz pisać, a nie to, w czym wydawca, by cię widział.

Może się również tak zdarzyć, że twoja powieść się spodoba, redaktor powie ci, że dobrze mu się ją czytało, ale z powodów "politycznych" nie może jej wydać. Jakich? Tego wam nie powiem, drodzy słuchacze. Niech to pozostanie między mną, a tym wydawcą.

NAJGORSZA OPCJA

Jeszcze jedna opcja, najgorsza: mówią bierzemy, podpisują umowę i dają nawet zaliczkę - myślę, że jeśli chodzi o fantastykę i małych wydawców, zaliczki nie dostaniesz - ta opcja odpada.

I czekasz.

Długo czekasz.

I co się okazuje?

Mimo że wypłacili kasę, rozmyślili się. Ale przynajmniej na otarcie łez została ci kasa.

Czekasz i nic. Uwaga, nawet znanym się zdarza - patrz Rycerz Kielichów Jacka Piekry. Ile już wisi w zapowiedziach Runy?

DODATKOWA WYRAFINOWANA TORTURKA

Jak jeszcze puszczą ci opowiadanie, rozbudzone nadzieje urastają do gigantycznych rozmiarów, po propozycji współpracy, która przyszła w 24 godziny, od chwili gdy wydawca dostał twoją książkę (ten od tekstów interesujących, wątków ciekawych) w dwa i pół miesiąca napisałeś następną powieść, szybko niczym Andrzej Pilipiuk, a trzecią właśnie kończysz. I następny e-mailik w stylu - poczytaj se autorze podręcznik pisarza, znani i sławni pchają się do nas drzwiami i oknami, co nam jakikiś debiutańcik.

DECYZJA ZAPADŁA - WYDAJĘ.

I w tym miejscu zaczyna się właściwa część podręcznika masochisty.

- Korekta: przegapione słowo " męda" przez " ę "
- Grafik: bochomazy - brak doświadczenia, jak się praca będzie prezentować na offsecie
- Okładka: drukarnia - 1000 przeformatowanych okładek zalega gdzieś na strychu
- ulotki: róż majtkowy zamiast krwistej czewieni
- skład: akapty-widma
- padła maszyna: nic dziwnego, skakała po niej wcześniej Achajka,
części brak, bo to stary model
- dystrybucja: istny horror - dowiadujesz się, że mały nic nie znaczy, Empik gada tylko z wydawcami, którzy wypuszczają na rynek 300 tytułów, inny wielki - bez łapówki nawet się nie pokazuj.

Ale to nie koniec, zapomnij, że jak ROBIŁEŚ ZA AKWIZYTORA-NAMOLA i rozprowadziłeś prawie 80 procent nakładu, najgorsze za tobą.

Zapomniałeś o najważniejszej rzeczy. Zbagatelizowałeś ją i będzie się to na tobie mściło.

trzy R

REDAKCJA, REDAKCJA I JESZCZE RAZ REDAKCJA

WIĘCEJ TEGO BŁĘDU NIE POPEŁNISZ

zainwestujesz w profesjonalnego redaktora

Ale ciągnijmy naszą opowieść dalej:

KSIąŻKA JUŻ JEST W KSIĘGARNIACH

Zaczynają się boje z wielce przyjaznym środowiskiem

Wysłałeś wieści, gdzie się da, rozesłałeś pierwsze egzemplarze jeszcze z przeformatowaną okładką i...

Pierwsza strategia - najskuteczniejsza: OBOJĘTNOŚĆ i CISZA

Druga strategia: bardziej ryzykowna - zmieszanie z błotem pierwszej twojej książki - drugiej nie będziesz miał okazji wydać, bo padniesz. O tyle jest to ryzykowna strategia, bo zostaniesz zauważony. Może nawet przez czytelników?

ŻADNEJ PROMOCJI, ŻADNEJ REKLAMY
ŻADNEJ BRATNIEJ DUSZY
RYNEK EXTREMALNIE TRUDNY,
nieznany autor, raczkujące wydawnictwo
I NÓŻ W PLECY

Tak więc czeka cię potyczka z przejedzonymi-anime-czytaj: ANIMOWYMI, ale i tak domyślasz się, kto to jest, ci paskudni podpinacze pod twoją stronę www, za której reklamę wybuliłeś całą PREMIĘ, którą twoja firma wypłaciła ci na święta za cały rok ciężkiej pracy, a oni rozgłos mają za friko.

Czepiają się nazwy, a PRZECIEŻ ona zapewni im nieśmiertelność.

PODPINACZE to pewnie ta paskudna dwójka, której recenzje nie pojawiły się zamiast recenzji Pani Recenzent, a Pani recenzent za swą recenzję wzięła kasę, a ty masz być może całkiem słuszne podejrzenia, że przeczytała początek twojej książki, resztę przekartkowała i głos zabiera. Typowa recenzja książki debiutanta, który wydaje w mini wydawnictwie i nie ma pleców. Jak recenzja książki Piotra Zwierzchowskiego, w której było prawie wszystko na anty, tylko Pani recenzent nie potrafiła nawet zdania sklecić, o czym jest książka, którą właśnie przeczytała. Podejrzewasz, że to zabieg, który stosują, gdy nie da się napisać, że historia wydarzyła się w imperium X i czasach Y. Najprościej opisać techniczne aspekty, bo do tego:

- po pierwsze nie trzeba przeczytać całej książki

- po drugie nie trzeba umysłu wysilać, by w krótkiej kolumnie, ewentualnie dwóch, sensownie napisać "o czym to"

Żenujące, ale obawiasz się, że prawdziwe.

A NA POCIESZENIE MASZ LISTY OD CZYTELNIKÓW

Zastanawiasz się tylko, o co w tym wszystkim chodzi. Ludzie ci piszą: przeczytałem w jeden-dwa dni, kiedy dalsze tom? Ciekawie napisana, dobrze mi się czytało - to słowa również wydawcy, nie tylko czytelnika. Niektórzy sięgają po powieść ponownie, proszą o drukopisy następnych części, wydawca ci pisał: "teksty interesujące, wątki ciekawe", innemu dobrze się czytało, a paniusia "brnie z trudem", przebija się przez "watę słowną". Jesteś wściekły, bo jeden z czytelników właśnie podesłał ci maila, że gdyby tę recenzję przeczytał, nie kupiłby książki, dobrze, że wcześniej ją nabył i podobała mu się. Ale być może rzecz w tym, że ty z kolei nie potrafisz przebrnąć przez powieści zachwalane przez te same osoby, które twoją książkę gnoją?

PRZYKŁADY

Przysłane opinie czytelników

Zacytować ich urywki:

...o odbiór czytelniczy jestem spokojny, czytałem fragmenty (czytelnikowi chodziło o "Tajną broń...") w FANTASY i jestem pod wrażeniem...

...przeczytałem w jeden dzień/noc i niecierpliwie czekam na kolejne pozycje z zapowiedzi...

...książka i tak mi się podobała, bo jest ciekawie napisana i na pewno nie jest nudna...

I na koniec wielkie pytanie:

JAK TO??? WHAT IS THIS? WHO IS WHO?

Powrót